houk
 
powrot

Recenzje płyt HOUKa
zaczerpnięte ze strony Reggae Luz


Soul Ammunition pozwala przekonać się, jakim żywiołem był z początku ten zespół. To materiał nagrany na żywo w studiu, w ciagu czterech lipcowych dni 1991 roku. Słuchamy nowoczesnej - jak na owe czasy - i tradycyjnej zarazem muzyki. Jest to rzecz w hendrixowskim klimacie, lecz w śpiewie Malejonka można dostrzec jakiś ślad rapu; pogłosy wprowadzają szczególny nastrój. Sadowski pokazuje się tu od jak najlepszej strony; po swojemu nawiązuje do "wyluzowanego" stylu gitarowego Jimiego Hendrixa - unika naśladownictwa, stać go na własne "coś obok" (Separate Reality; Soul Ammunition). W skocznym graniu Houka można czasami doszukać się pokrewieństwa z Red Hor Chili Peppers, lecz nie umniejsza to naturalności poczynań ekipy Malejonka (Heaven). Są tu też próby nadania mocnej muzyce soulowo-jazzujacego kolorytu - dochodzi saksofon (Mission: Waitin + U.); nawet jakby ciągnie ich ku zwyklej piosence i... jazz rockowi (Time Over). W swych tekstach Malejonek nie oszczędza współczesnego świata: some die on the street, some count money | age without morality, time without mercy (Soul Stealers). Potrafi dać prztyczka rozpaskudzonemu dobrobytem Zachodowi i ponarzekać na bezradność wschodnioeuropejską w momencie uwolnienia z komunistycznych pęt (What A Confusion). Mówi, że muzyka czyni go wolnym (Dancin' With Reality). Że nie chce stracić duszy w tych mocno bezdusznych czasach, ze wierzy w Boga, prawdę i miłość: some people don't know | what life means really | but I believe in God | I believe in truth I believe in love (Heaven).

Natural Way (Full Noize) jest zapisem koncertu Houka ze stycznia 1994 roku. Materiał jest napewno ciekawym dokumentem, lecz też może trochę rozczarować wszystkich tych, których zauroczyło Soul Ammunition. Houkowe szaleństwa wypadają trochę rutynowo. Wersja hendrixowskiego I Don't Live Today nie zaskakuje niczym szczególnym, jest po prostu hałaśliwa; Children Of The Revolution a la Houk też nie porywa... To, że zespół ma swą ideologię, wynika już z zapowiedzi, króra otwiera płytę: nie pieniądze, nie złoto, tylko to, co jest w sercu, ważne jest w życiu. Na okładce mamy adnotację, że inspiracją jest Bóg Wszechmocny, życie i miłość (także pojawia się cytat z Pisma Świętego).

Transmission Into Your Heart nie pozostawia wątpliwości, że Houk to jeden z ciekawszych zespołów, jakie dołączyły do naszej rockowej czołówki w początku lat dziewięćdziesiątych. Grupa ma swój "luźny" styl, otwarty na to, co najprawdziwsze w światowym rocku. Część repertuaru stanowią studyjne wersje utworów znanych już z poprzedniej płyty (brzmiące zdecydowanie lepiej i ekspresyjniej, dowodem choćby No Time To Lose), ale Transmission Into Your Heart jest najwyrażniej początkiem nowego etapu działalności. Houk stara się zareagować na grunge - weźmy choćby to ciężkawe ujęcie refrenu God Bless czy ten specyficzny, zadany jakby trochę niedbale, rockowy cios z Why? Zresztą Malejonek zaczyna tu śpiewać trochę inaczej - w sposób mogący spodobać się zwolennikom muzyki z Seattle. Czasami też można mówić o grunge'owo-hardcore'owym klimacie (No-One). Ma być na czasie, ma być dalej tradycyjnie i nowocześnie zarazem, ma być prawie "plemiennie" - bo przecież Maleo rozumie muzykowanie jako pewną wspólnotę: jest więc utworek - przerywnik z drumlą i okaryną (Zyyma). Houk nie schodzi też ze swej funkowo-hendrixującej ścieżki (Check Out). W tytułowym utworze też hendrixowsko połyskuje solo gościa, Zefira, ale jest tutaj i coś z dawnej muzyki psychodelicznej. To prawdziwy rock i płyta prawdziwych emocji. W swych tekstach z tego albumu Malejonek przypomina kolejny raz, że prawda, miłość i pokój są najważniejsze... Przy okazji wspomina o Zbawicielu (Pain). Ten rockowy kaznodzieja śpiewa też: God bless the people who love the truth (God Bless). I naucza, że miłość mocniejsza jest od śmierci (Transmission Into Your Heart). Malejonek - żarliwy chrześcijanin nadal ma duszę rockowego buntownika. Jest przeciw społeczeństwu, które ogranicza rozwój jednostki: the want to kill your personality | make your their amother slave (Why), przestrzega przed przywódcami, którzy prowadza cię donikąd (Check Out).

Generation X potwierdza, że Malejonek jest dużą indywidualnością. Że Houk to po prostu on. Towarzysząca mu tutaj (i współtworząca muzykę) Ahimsa brzmi inaczej niż w swych samodzielnych nagraniach i nie wypada to sztucznie. Maleo modyfikuje houkową muzykę: uaktualnia nie goniąc za modą, a sporo z dawnego żaru pozostaje. Jest motorycznie, czadowo, choć w pewnym momencie wplatają reggae (Generation X). Niektóre utwory nadal mają odblask hardcore'u (Soul Ammunition III; Animalism; Love). Nowy Houk na pewno nie idzie na łatwiznę. Jeśli pojawia się rockowa ballada, to odpowiednio niejednoznaczna stylistycznie: z rytmicznymi urozmaiceniami, z delikatnymi, akustycznymi niespodziankami, z heavymetalową gitarą i solówka - oczywiście - z okolic Hendrixa. Maleo dalej robi dokładnie to, na co ma ochotę. Tym razem też wraca do swoich reggae'owych korzeni (Good Will), czasami z prawdziwie rockowym nerwem (Woman). Co ciekawe - ten hippis-obywatel świata zaczyna przemawiać do nas również w rodzimym języku. Treści są takie, jakich można było się spodziewać: wstań, walcz bracie, nie daj się | zależy mi na tobie, uwierz, że | Jezus cię nie zdradzi, nie cofaj się | wstań (Wstań). Po angielsku też kontynuuje swe rockowe kaznodziejstwo, już tytuł jednej z piosenek mówi wszystko: God Is Love. W innej zapewnia: when God's children start to pray | devil bas to run (Soul Ammunition III). Misja trwa.

Extra Pan. Oto na półki sklepowe trafiła nowa produkcja grupy zatytułowana "Extra Pan". Teksty na płycie to poruszające oparte na Ewangelii opowieści o życiu i o Bogu. Szkoda, że wiele z nich zaśpiewanych jest po angielsku. Jest też jedna piosenka humorystyczna: tytułowy numer zaśpiewany po... czesku (no..., przynajmniej w zamierzeniach). Ciężkie, bliskie thrashowi riffy (wzmocnione ekspresyjną perkusją, za którą zasiadł Maciej "Slimak" Starosta) łączą się tu z lekką pulsacją reggae (na płycie znajdziemy m.in. cover Children Of The Revolution), a chrześcijański przekaz z typowo rockową ekspresją Maleo.



Nowości na stronie
Skad zespołu
Historia
Wywiady i recenzje
Teksty utworów
Fotografie
Audio i wideo
Koncerty
Linki
Maleo Reeggae Rockers
Tabulatury
Kontakt
Ksiega gosci
Statystyki